Aardkundig monument Stuwwal Het Gooi by Ivn2089

Het Gooi is de noordelijke uitloper van de stuwwal Utrechtse Heuvelrug die ongeveer 50 kilometer lang is. De stuwwal ontstond zo'n 150.000 jaar geleden in de voorlaatste ijstijd. Het ijs rukte tot dit deel van Nederland op en stuwde rivierafzettingen op tot hoge stuwwallen, zoals de Utrechtse Heuvelrug. In de laatste ijstijd (zo’n 20.000 jaar geleden) kwamen de gletsjers niet tot in Nederland, maar was de bodem wel permanent bevroren (permafrost). Door de toen heersende harde winden werden lagen dekzand afgezet, met name aan de flanken van de Utrechtse Heuvelrug. De stenen sleten door de harde wind aan één kant af: de zogenaamde windkanters zijn ook nu nog overal te vinden in het Gooi. Toen het klimaat na de laatste ijstijd warmer werd, is het gebied bebost geraakt. De toegenomen bevolking kapte het bos om landbouw en veeteelt te bedrijven. Op de droge heuvelrug ontstonden door de intensieve veeteelt heidevelden en stuifzanden. Pas in de negentiende en twintigste eeuw werden op grote delen opnieuw bossen aangelegd. Iets verderop links is nog het enige stuifzand van het Gooi te zien. Hier bij theehuis ’t Bluk staan we op een laag punt van de heide. We lopen verder over de heide naar een veel hoger gelegen deel.