880 – FEDERATIE LANGSTRAATSPOORBRUGGEN by Bkkc

In 1885 werd de spoorbrug over de Baardwijkse overlaat aangelegd. Aanvankelijk was dit de langste brug van de spoorlijn: ruim 880 meter! Toen in de jaren ’80 van de vorige eeuw de spoorlijn werd ontmanteld en de bruggen gesloopt zouden worden, ontstond er protest onder de bevolking. Twee 15-jarige jongens, Hubert Brokken en Peter Claassen, willen voorkomen dat de spoorbrug over het Drongelense kanaal wordt gesloopt. Zij vinden dat dit cultureel erfgoed bewaard moet blijven en gaan aan de slag als privé-restaurateurs. De 11-jarige Chantal van Esch is het met hen eens en ook zij komt in verweer tegen de sloopplannen. Zij bestookt politici en media, daarbij gesteund door een schoolklas en de stichting Redt de Waalwijkse Spoorbrug. Inmiddels is ook in andere kernen een protest op gang gekomen tegen de sloop, niet alleen van de Waalwijkse brug, maar ook van de Moerputtenbrug bij Den Bosch. Vijf actievoerende stichtingen verenigen zich in 1987 tot de Stichting Federatie Behoudt de Langstraatspoorbruggen. Met vereende krachten slagen zij er in dat de bruggen van de sloophamer worden gered. Op 9 mei 1992 is de feestelijke opening van de gerestaureerde brug tussen Waalwijk en Drunen, die nu onderdeel vormt van het Halve Zolen-fietspad. In 2013 ontving de Federatie voor haar werk de Europa Nostra Award, een belangrijke Europese prijs voor behoud van cultureel erfgoed. In het Halvezolenpark in Waalwijk is een plaquette te vinden. Op dit moment is er nog één laatste project dat de Federatie bezighoudt: de restauratie van de draaibrug over de Donge in Geertruidenberg. Beluister het gedicht van Vicky Francken. Ze heeft het gedicht zelf ingesproken. soms wordt een brug gebouwd, liefdevol geslagen handgeklonken, klinkgenageld en dan 880 meter jaren later als een zieke boom geveld door de tijd, door de hamer van de mens wie denkt er dan aan hagedissen op de spoordijk aan de overkant die zijn evenbeeld in het water ziet niet aan kan raken, niet kan missen jij telt de tranen van loszittend traanplaat als de brug zelf langzaam in het water afdaalt bouwt opnieuw van bielzen een weg van gebied naar gebied zorgt voor de pijlers en het ijzer als die ver van elkaar zijn verwijderd je redt een brug alsof je met een kind in je armen naar de overkant waadt, weet dat het je later naar de oversteek zal vragen en je zult jezelf horen zeggen: een brug brengt ons verder is een manier om verband om gescheurd landschap te leggen om te zien waar je stond afstand te nemen te zwaaien en terug te keren